ارزیابی ارگونومیکی ایستگاه های کاری و خطر اختلالات اسکلتی - عضلانی در کارگاه مرکزی پالایشگاه نفت هرمزگان

مقدمه: ایستگاه کار شامل محیط فیزیکی کارگر و نحوه چیدمان تجهیزات است. افزایش فشار کار سبب بسیاری از اختلالات می شود. اﺧﺘﻼﻻت اسکلتی- عضلانی مرتبط ﺑﺎ ﻛﺎر یکی از شایع ترین آسیب های ﺷﻐﻠﻲ در کارگران اﺳﺖ. هدف این مطالعه ارزیابی ارگونومیکی ایستگاه های کاری به روش فنلاندی، تعیین شیوع اختلالات اسکلتی – عضلانی و ارزیابی وضعیت بدنی کارگران بود. روش ها: مطالعه حاضر از نوع مقطعی و توصیفی- تحلیلی بود که بر روی40 نفر از کارگران کارگاه مرکزی پالایشگاه نفت هرمزگان انجام شده است. وضعیت بدنی کارگران به روش rula مورد ارزیابی قرار گرفت. در آنالیز ایستگاه های کاری از چک لیست فنلاندی و جهت بررسی شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی از پرسشنامه nordic استفاده شد. داده های جمع آوری شده با روش­های توصیفی و رگرسیون لجستیک و با نرم افزار spss  نسخه 16 تجزیه و تحلیل شدند. نتا یج: در 5 درصد موارد فضای کاری نامناسب بود، در 25 درصد بلند کردن بار در ارتفاع کم انجام می شد، در 5 درصد موارد فشار اعمال شده به آرنج و مچ دست شدید و وضعیت پاها و کفل نامناسب بود. اختلالات اسکلتی– عضلانی در نواحی کمر 55 درصد، پشت 5/52 درصد و گردن 40 درصد، بیشتر از سایر نواحی بدن بود. سن با اختلالات پشت، سابقه کار با اختلالات پشت و کمر و وزن با اختلالات شانه و زانو ارتباط معنی دار داشتند. بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد، شیوع اختلالات اسکلتی– عضلانی و وضعیت نامناسب محیط های کاری بالا است، لذا ضرورت دارد با طراحی صحیح ایستگاه های کاری بر اساس اصول ارگونومی و آموزش کارگران در زمینه شناخت عوامل خطرساز، از اختلالات بیشتر پیشگیری نمود.